Dem Parti Hakkari Milletvekili Öznur Bartin, Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu’nun 2025’in ilk yarısına dair raporunu temel alarak yaptığı açıklamada, en az 136 kadının erkekler tarafından öldürüldüğünü, 145 kadının ise şüpheli şekilde hayatını kaybettiğini ifade etti. Öldürülen kadınlardan 96’sının aile içindeki erkekler tarafından ve çoğunlukla kendi evlerinde katledildiğine dikkat çeken Bartin, “Kadınlar için ev bile artık güvenli değil” dedi.
Cumhurbaşkanlığı’na: “Bütçe, Koordinasyon ve İstatistik Nerede?”
Bartin, Cumhurbaşkanı Yardımcısı Cevdet Yılmaz’a yönelttiği sorularla, devletin kadın cinayetlerine karşı aldığı önlemlerin yetersizliğini gündeme taşıdı. Bartin’in 5 maddelik sorularında öne çıkan başlıklar şunlar:
-
İstanbul Sözleşmesi’nden çekilmenin kadın cinayetleri üzerindeki etkisine dair herhangi bir resmi rapor veya değerlendirme olup olmadığı,
-
Bakanlıklar arası koordinasyon yapısının kurulup kurulmadığı,
-
Ulusal düzeyde bir eylem planı veya kriz izleme birimi oluşturulup oluşturulmadığı,
-
Koruyucu hizmetler ve sığınaklara ayrılan bütçenin yıllara göre dağılımı,
-
2002–2025 arasında şiddet bildirimi yapmasına rağmen korunamayan kadınların sayısının tespiti.
TBMM Başkanlığı’na: “Meclis Ne Kadar Sorumluluk Aldı?”
TBMM Başkanı Numan Kurtulmuş’a sunulan 10 maddelik önergede Bartin, Meclis’in kadın cinayetlerine karşı yasal ve denetleyici rolünü sorguladı:
-
2021–2025 arasında kadın cinayetlerini önlemeye yönelik verilen kanun tekliflerinin sayısı ve akıbeti,
-
Araştırma komisyonlarının veya özel izleme birimlerinin kurulup kurulmadığı,
-
KEFEK raporlarının sayısı ve paylaşım durumu,
-
Cinsiyetçi söylemlerde bulunan vekillere disiplin uygulanıp uygulanmadığı,
-
Sivil toplumla ortak etkinlik düzenleme planı,
-
İstanbul Sözleşmesi’ne dönüş konusunda Meclis’in tutumu.
Milli Eğitim Bakanlığı’na: “Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Eğitimi Nerede?”
Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin’e yöneltilen sorular ise eğitimin toplumsal cinsiyet eşitliği açısından durumuna odaklandı:
-
2002–2025 arasında ders kitapları ve müfredatta yapılan revizyonlar,
-
Öğretmenlere verilen hizmet içi eğitimlerin içeriği ve süresi,
-
Zorla evlendirme, şiddet gibi nedenlerle eğitime devam edemeyen kız çocuklarının sayısı,
-
Çocuklara yönelik cinsel istismar, kaçırılma ve aile içi şiddet vakalarına dair kayıtların mevcut olup olmadığı.
Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı’na:
-
Koruma kararlarının uygulanma etkinliği,
-
Ekonomik bağımsızlık için yürütülen programlar,
-
Ev içi şiddete karşı özel politika ve destek mekanizmaları.
Kültür ve Turizm Bakanlığı’na:
-
Kadın odaklı kültür-sanat projelerinin desteklenmesi,
-
Devlet Tiyatroları ve Opera/Bale sahnelerinde kadına yönelik şiddet konularının işlenmesi,
-
Kadın sanatçılara yönelik pozitif ayrımcılık ve sanatsal rehabilitasyon programları.
İçişleri Bakanlığı’na:
-
Koruma kararlarının uygulanma oranı,
-
KADES başvuruları ve ortalama müdahale süreleri.
Adalet Bakanlığı’na:
-
Kadın cinayeti davalarında yargı süreci ve ceza süreleri,
-
İyi hal indirimi uygulamaları,
-
Şiddet faillerinin denetimli serbestlikten yararlanma oranları.
“İstanbul Sözleşmesi’ne Yeniden Taraf Olunmalı”
Bartin, kadın cinayetlerinin önlenebilmesi için İstanbul Sözleşmesi’ne yeniden taraf olunması gerektiğini vurgularken, koruma mekanizmalarının etkinleştirilmesini ve kadın odaklı politikaların geliştirilmesini acil bir zorunluluk olarak dile getirdi.
“Kadına yönelik şiddetle mücadele ancak toplumsal cinsiyet eşitliğini temel alan, kadınları özne kabul eden ve ataerkil yapılarla hesaplaşan politikalarla mümkün olabilir” diyen Bartin, Meclis ve Bakanlıkları acil ve etkili adımlar atmaya çağırdı.
DEM Parti olarak, kadına yönelik şiddetin ancak toplumsal cinsiyet eşitliği esasına dayanan, kadın dayanışmasını güçlendiren politikalarla önlenebileceğine inanan Bartin’in soru önergeleri, kadınların yaşam hakkının korunması için acil ve zorunlu adımların gerekliliğini ortaya koyuyor.